Hello Ho Chi Minh

Het heeft even geduurd, maar hier is mijn eerste bericht over mijn reis! Een week geleden begon ik mijn avontuur na een betraand afscheid van mama en Jelle op Schiphol. Toen stond ik er toch echt alleen voor. De overstap op hong kong ging goed, waar ik best een beetje trots op was! Toen was het zover; ik was in ho chi minh city! Op de AirPort, nadat ik onhandig met rugzak en al in een wc hokje een korte broek aan had gedaan, werd ik al omsingel door mensen die me taxi's en simkaartjes aan wilden bieden. Niet wetende welke te kiezen heb ik de eerste de beste gekozen en heb ik nu dus internet en had ik een taxi naar mijn hostel. Een hele belevenis al, want er rijden dus miljoenen scooters die om de haverklap toeteren. De taxi's wurmen zich daar tussendoor en op een of andere manier gaat dat dus meestal goed. Aangekomen bij het hostel vond ik het toch wel even spannend, want ik had geen idee wat ik moest verwachten. Gelukkig stond er een Nederlands meisje naast me bij de receptie die 2 vriendinnen had die daar al zaten, en toevallig zaten we allemaal op dezelfde kamer. Helaas ben ik in slaap gevallen en ging ik daarna alsnog alleen op pad. Ik wist niet heel goed waar ik moest beginnen in deze enorme en drukke stad, maar gelukkig kwam ik al snel een man op een scooter tegen die me graag een rondleiding wilde geven. Na 2.5 uur achterop de scooter langs alle belangrijke dingen te zijn geweest kwam de rekening. De afspraak was 250.000 dong, zo'n 10 euro. Opeens wilde meneer een miljoen! Ik dacht; ik ga me nou niet op de eerste dag al laten belazeren! Dus ik heb heel zielig gekeken en gezegd dat hij dat niet had gezegd en dat ik dat niet had en toen heb ik hem 500.000 betaald, best redelijk voor bijna 3 uur entertainment. 's Avonds ging ik met de Nederlandse meisjes het nachtleven verkennen. Drank is ook niet duur hier, niks eigenlijk. We hadden zin in pizza en dat kan je gelukkig ook overal krijgen! De dag erna was iedereen wel wat moe maar ik had een Tour geboekt naar de cu chi tunnels, die in de Vietnam oorlog gebruikt zijn door het Vietnamese leger. De Vietnam oorlog heet hier dus de american war. Het was heel interessant om er meer over te leren! We mochten ook door de tunnels lopen een stuk, zo klein en nauw, echt onvoorstelbaar dat die mannen daar moesten leven.. In de tunnel was ik aan de praat geraakt met 2 meisjes uit Israël, waarmee ik noodlesoep op de hoek van een straat heb gegeten voor een euro, heerlijk! De middag was helaas wat minder leuk. Door een blaasontsteking moest ik naar het ziekenhuis, waar ze erg moeilijk deden over de verzekering en me uren lieten wachten. 5 uur, een echo en heel veel verveling later, werd ik eindelijk naar huis gestuurd met antibiotica. wel stom dat dit al zo vroeg moest gebeuren, maar het is in ieder geval goed gekomen!

De volgende dag had ik weer een Tour gepland; naar de mekong delta! Ik ging weer vroeg op pad en we werden in heel veel bussen gezet. Eenmaal aangekomen moesten we op een grote boot die richting de eilandjes op de rivier ging. Daar moesten we overstappen op de kleinere roeibootjes. Je moest in groepjes van 4, en ik dacht: nu moet ik tactisch kiezen! Er waren namelijk heel veel oudere mensen die erg chagrijnig keken, maar er waren ook mensen die er uit zagen als reizigers die alleen waren en onder de 40. Ik ging snel bij een meisje staan en er kwamen nog 2 jongens bij, en daar gingen we, we kregen zelfs zo'n Vietnamese hoed op! We gingen eerst naar een honing fabriek. We mochten honing thee proeven en een dame die geen Engels sprak probeerde ons een soort wonder spul te verkopen waarvan je volgens de beschrijving ongeveer nooit meer ziek zou worden en voor eeuwig er jong uit zou zien. Helaas te mooi om waar te zijn, maar ze bleef heel lang ongemakkelijk erbij staan totdat 1 van de toeristen het opgaf. Na de honing gingen we naar de coconuts farm, waar ze snoepjes maken, een soort toffees. We mochten allemaal smaken proeven en het was erg lekker! Het is alleen het soort snoepje dat je 1 keer eet en het dan de rest van de dag nog proeft omdat de helft in je mond blijft plakken, maar dat terzijde. De lunch was fantastisch; we kregen elephant fish! Het zag er wel heel eng uit want het was gewoon de hele vis, maar oh wat was dat lekker! We kregen ook nog even vrije tijd, waarin we het voor elkaar hebben gekregen om te verdwalen en bijna de boot misten. Gelukkig kwam alles goed en kwamen we veilig terug in ho chi minh!
Van rusten na zo'n dag is niet veel sprake. De kamer zat vol nieuwe mensen en ze wilden allemaal naar de rooftop bar van ons hostel. Het was wel heel gezellig! Je leert zoveel nieuwe mensen kennen en leert zoveel over dingen die in de wereld spelen. Ik praatte met een meisje uit Finland en voordat ik het wist was ik met haar en haar vrienden pizza aan het eten op hun hotelkamer een eindje verderop. Ik moest alleen op tijd terug, want de dag erna vertrok mijn bus om half 8 naar de volgende plek, Mui Ne. Dus het was tijd om dag te zeggen tegen de chaos die Ho Chi Minh City heet, en hallo tegen een nieuwe plek!